تأثیر هم کشتی جوانه دمی جنین موش (۱۰/۵- ۹/۵ روزه) بر بلوغ آزمایشگاهی تخمک موش

سابقه و هدف: بلوغ تخمک در شرایط آزمایشگاهی روش مناسبی برای درمان ناباروری است که استفاده کلینیکی آن به واسطه موفقیت پایین با محدودیت مواجه است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر همکشتی جوانه دمی جنین موش بر بلوغ تخمک های نارس موش طراحی شده است. مواد و روش ها: تخمک های نابالغ از موش های ماده نژاد nmri 48 ساعت بعد از تزریق iu 5/7 از pmsg (pregnant mare serum gonadotropin) به دست آورده شدند. تخمک ها در محیط α-mem حاوی ده درصد fbs به چهار گروه تقسیم شدند. محیط بلوغ برای گروه کنترل مثبت حاوی 7.5 واحد بین المللی در میلی لیتر hcg، برای گروه کنترل منفی فاقد hcg و برای گروه های آزمایش 1 و 2 حاوی محیط گروه کنترل منفی با هم کشتی جوانه دمی جنین 10.5- 9.5 و 13-12 روزه موش بود. تخمک های هر گروه در انکوباتور co2 دار کشت شدند. بلوغ تخمک ها با استفاده از میکروسکوپ معکوس پس از 24 ساعت ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده های خام به وسیله نرم افزار spss، anova انجام گرفت. یافته ها: میزان بلوغ آزمایشگاهی در گروه های کنترل مثبت، کنترل منفی، گروه تجربی یک و دو به ترتیب 52، 48، 66 و 50 درصد بود که این میزان افزایش معنی داری (p<0.05) را در تخمک های متافاز میوز ii در گروه تجربی یک (در حضور جوانه دمی جنین موش 10.5-9.5 روزه) نسبت به گروه کنترل منفی و گروه تجربی دوم نشان داد. استنتاج: هم کشتی تخمک با جوانه دمی جنین موش 10.5-9.5 روزه، بلوغ تخمک نابالغ را افزایش می دهد.